1
bu mertebe herkesin harcı değildir be yaa. zordur hüzünü taşımak, onu atıp kurtulmak da öyle. benim bu adam mesela. bakın halime. uzun zamandır böyle olduğumu hafızası kuvvetsiz olanlar dahi bilir.
#92080 baryenen | 30/04/2013 23:45
2
hüzün ile mutlu olan adamdır.
(bkz:
ben)
#92081 kelamdar | 30/04/2013 23:47
3
gördüğüm üzere laneti kutsanmışlığa çevirebilen insanlar da varmış. bana da göstersinler bu felsefe taşını. bana da öğretsinler simya zanaatını. nasıl oluyormuş lan bu, hüzün dediğin şeyle mutlu olduğumu ben de düşünmüştüm ara sıra. ne var ki her seferinde eskisinden de daha güçlü bir hal alıyor bu. kendi kendini besleyen bir döngüye girildiğinde ve her seferinde daha derine inildiğinde hüzün ile nasıl mutlu olmaktadır bu hüzün adamı? fenafillah mertebesini de aşmış adamdır bu benim gözümde. vay anasını sayın seyirciler. sevgili mevlana aşkına... rast notası kadar içten ve derinlikle soruyorum; nasıl?
#92082 baryenen | 30/04/2013 23:58
4
o kadar zor değil be. hüzünlenirsin ki zaten senin müzik çaların hüzünlü şarkılarla doludur. işte bir hüzünlü şarkıyla biter iş, gelsin mutluluk... şuna mutluluk demeyebiliriz aslında, huzurdur o ya. illa mutluluk diyeceksek bulunduğun konumdan mutluluk duymak diyebiliriz. yani hüzünlenerek, mutluluğa ve huzura erişiyorsun.
bence en iyi yolu müzik...
#92084 kelamdar | 01/05/2013 00:05
5
kelamdarın beni iknaya yaklaşamadığı bir tartışmaya vesile olmuş ve dahi beni daha da hüzünlendiren başlık. kısır bir münakaşaya sahne olmakta ve bu beni daha da hüzünlendirmekte.
ek: ühü ühü
#92087 baryenen | 01/05/2013 00:09
6
döngümden mutluyum ben, hüzünlenmeme hüzünleniyorum ve her hüznün beni mutlu ettiğini sanıp aslında öyle olmadığını anladığımda tekrar hüzünleniyorum ve tekrar mutlu olduğumu sanıyorum.
beni bırakın kendi halime
çok bitkinim ama direneceğim!
terapi ordularınızı geri çekin artık,
savaşın galibi bendim!
bu yüzden müzik...
#92101 kelamdar | 01/05/2013 00:32