açıklayalım hemen. bu söz, körcahil kimselerin cahillikleri yüzlerine vurulduğu anda, freudyen bir bakış açısıyla yaklaşmak gerekirse "ego savunma mekanizmaları"nı harekete geçirerek ağızlarından istemsizce sıçtıkları sözdür.
sizin o mutluluk sandığınız şey, boşa harcanmış zamandan, cahilce söylemek gerekirse "döl israfı" olduğunuz gerçeğinden başka bir şey değidir.
sizinle aynı nefesi alan başka bir adam kitap okurken, kendini geliştirmek için, bilim-sanat gibi konularda eğitim alırken, siz 31 çekiyorsunuz, ortalığı batırıyorsunuz. sonra çok asılmaktan kafanıza bişe girmez hale geliyorsunuz. şimdi o adam da aynı nefesi alıyor, aynı ortak havayı soluyor sizinle, siz de aynı havayı... bu işte bir adaletsizlik var. bu adaletsizlik cehaletten beslenen bir sistemin kendini devam ettirebilme çabasından kaynaklanıyor. çünkü sistem her zaman cahili, düşünmeyeni, düşünecek bir beyne sahip olduğunun farkında olmayan kimselere ihtiyaç duymaktadır. neden? çünkü düşünmeyen, bir beyni olduğundan haberdar olmayan bu cahil "mahluk" mutludur. yani çok afedersiniz,
seler bunu, yine mutlu olur. neden çünkü bilmiyor
ilince ne olacağını.. birine verirse, bütün mahalleye vermesi gerektiğini bilmediğinden, sistem tarafından
ilmeye ikna ediliyor ve bunu üstelik kendi rızasıyla yapıyor. sonra da mutlu oluyor? neden? çünkü sistem ona, o götüvermezse çalışamayacağını söylemiş. yani sistem cahilleri
erken, onların götünü kaldırmasını da iyi biliyor. cahil mahluk da bi
yaptım sanıyor. mutlu mesut hayatına devam ediyor. bu mu şimdi senin mutluluğun? bu... ne yazık ki bu... üstelik dünyanın %80'i hatta daha fazlası bu şekilde mutlu oluyor. insanlar mutlu. ve bu geri kalan %20'yi deli ediyor. sistem tarafından kullanılmak istemeyen, onun içinde yaşamak zorunluluğunun nasıl bir azap olduğunu ruhunun derinliklerinde hisseden entellektüel, aydın kimseler, kendileri dışında kalan insanların cahilliği yüzünden, cahillerle birlikte aynı nefesi soluyarak, aynı dünyada yaşamak zorunda kalıyor. asıl sorun şu ki, aynı havayı aynı dünyada solurken, o dünya bir türlü değişemiyor... tabii insanların mutluluğunda, entellektüellerin kendilerini ve fikirlerini insanlara yeterince iyi anlatamaması, ve cahillerle arasına bir set çekmesinin de payı büyük. işte ben de bu hataya düşmemek için buradayım! sizin yanınızda, sizlerle birlikteyim! mutluluğunuzu elinizden almaya geldim! vermezseniz, ben de sizi sistem gibi
!
