Aklımı kaçıracam. Kimdi o? Aklımda bin türlü soru. Bir o kadar da kıyamet senaryosu. Kafam allak bullak oldu. Paniklememeye çalışıyorum bir yandan da. 1-2 dakika gözlerimi kapattım. Düşünmem lazımdı. Ne yapacaktım ki
! Gerçekçi olmak lazım diyorum içimden ama kafamdaki zemberek kurmuş kendini kitaba, büyüye, ele geçirilemeye ve diğer bin türlü zırvaya. Durduk yere aklıma geldi adı "o"nun. Mekir! Gecenin karanlığında sanki yankılandı düşündüğüm isim. Başladım sureleri dizdirmeye korkudan.
korkmasak hatırlamayız tek kelime. Ezberden ayetel kürsü okuyorum, göt korkusu işte. Kafamı toparlayıp düşünmeye çalıştım: Tamam! Hızlıca gözden geçirelim. iki seçenek var. bir - bu amına koduğumun çocukları şakanın
unu çıkardılar, bir yada bir kaçı anlaştı kalanımıza oyun çekiyorlar. tarık elebaşı! mümkün mü? aklımı
eyim. böyle şaka mı olur
! iki - bu tövbe yarabbi tövbe cin bize dadandı. iflahımızı
mek için de bizi ele geçiriyor tek tek. veya ona benzer bir şeyler. mümkün mü? olmasa bile başka seçenek mi var
!? ne olabilir? Korucu! Korucu geldi, evin ırzına geçtiğimizi gördü. kafayı yeyip bizi
iyor... lan
tir git
! neden yapsın? köylü!? ortada yoklar
! kaç gecedir tek ışık yanmıyor o taraftan. birileri kafayı yemiş geldiler bizi
iyorlar?.. gül ne olacak!? gül de mi köylü. kafana sopayı o giydirdi mal! "eeeeeh! yeter lan!" dedim ama dememle kendi ağzımı kapatıverdim elimle. bağırmıştım bir an. tırsa tırsa küçük evin girişine baktım. gölge! geri çektim hemen kafamı. bekledim biraz. bir daha kaçamak bakıverdim. gölge! hareket ediyor ama içeride. dışarıya çıkmıyor. kim bilir ne yapıyor
!
